Hildegard van Bingen | ||||
---|---|---|---|---|
Hildegard van Bingen schrijft haar visioenen neer op wastabletten. Haar secretaris Volmar transcribeert ze op perkament. Miniatuur uit middeleeuws handschrift van de Scivias (1151).
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Hildegard von Bermersheim; Hildegard van (von) Bingen | |||
Ook bekend als | {Sint-)Hildegardis; "Sibille van de Rijn" | |||
Geboren | 1098 | |||
Geboorteplaats | Bermersheim vor der Höhe, bij Alzey, Paltsgraafschap aan de Rijn | |||
Overleden | 17 september 1179 | |||
Overlijdensplaats | Rupertsberg, bij Bingen, Palts | |||
Land | Heilig Roomse Rijk | |||
Beroep | abdis, componiste, filosofe, kloosterzuster, schrijfster, theologe, boekverluchter | |||
Werk | ||||
Genre | poëzie en liedteksten | |||
Bekende werken | Scivias, Causae et curae, Fysica, Liber divinorum operum, 77 liederen | |||
Dbnl-profiel | ||||
(en) IMDb-profiel | ||||
|
Hildegard van Bingen (Bermersheim, bij Alzey, Midden-Duitsland, 1098 – Rupertsberg, bij Bingen, 17 september 1179), was een Duitse benedictijnse abdis en geldt als eerste vertegenwoordigster van de Duitse middeleeuwse mystiek. Zij was onder meer actief op het gebied van religie, kosmologie, wetenschappen, filosofie, compositie en muziekbeoefening, poëzie, plantkunde en taalkunde.
In 2012 verklaarde paus Benedictus XVI haar heilig, ook werd haar dat jaar de eretitel van kerklerares verleend. Het centrum van de Hildegardverering is Eibingen bij Rüdesheim am Rhein, waar zich de Abdij Sint-Hildegard bevindt. In de bedevaartskerk Sint-Hildegard wordt het gebeente van Hildegard bewaard in een gouden kist.