ISO 15924 is een ISO-norm en definieert twee sets van codes voor een aantal schriftsystemen. Elk schrift heeft zowel een vierletterige als een numerieke code toegewezen gekregen.
Een schrift wordt gedefinieerd als een "set van grafische tekens gebruikt voor de schriftelijke vorm van een of meer talen". Schriftsystemen die (nog) niet gebruikt worden voor het weergeven van een taal worden uitdrukkelijk uitgesloten.
Waar mogelijk zijn de codes afgeleid van ISO 639-2 wanneer de naam van een schrift en de naam van een taal die dat schriftsysteem gebruikt identiek aan elkaar zijn. Er wordt voorkeur gegeven aan de 639-2 bibliografische codes, die verschillend is van de anders vaak bij voorkeur gebruikte terminologische codes.
De vierletterige ISO 15924-codes zijn opgenomen in de Language Subtag Registry voor de IETF-taalcodes en kunnen daarom worden gebruikt in bestandsformaten die gebruikmaken van deze taalcodes. Ze kunnen bijvoorbeeld gebruikt worden in HTML en XML om webbrowsers te helpen bepalen welk lettertype ze dienen te gebruiken voor buitenlandse tekst. Op deze manier kan men onderscheid maken tussen het Servisch geschreven in het Cyrillisch of in het Latijns schrift, of om een geromaniseerde tekst als zodanig aan te merken.