Icoon (religieuze kunst)

Fragment van de Moeder Gods Vladimirskaja, Byzantijnse icoon (12e eeuw). Deze icoon is een van de meest vereerde iconen in Rusland
Boris en Gleb, de eerste Russische heiligen. Vroeg-14e-eeuwse icoon van de school van Moskou

Een icoon (Koinè Grieks: εἰκόνα tekening, icoon, Oudgrieks: εἰκών, beeld, afbeelding en Grieks eikoon, beeld) is een afbeelding van Christus, de Moeder Gods, heiligen of hoogfeesten.

Iconen behoren tot de oosters-orthodoxe, de oriëntaals-orthodoxe en oosters-katholieke kerken en zijn onlosmakelijk verbonden met het kerkelijke en spirituele leven van deze kerken en hun gelovigen.

Iconen zijn geschilderd op een houten paneel. Bij het schilderen dient rekening gehouden te worden met bepaalde regels. Deze regels zijn vervat in de schildersboeken (de zg. canon) en hebben de bedoeling voor zuiverheid en uniformiteit te zorgen en niet af te wijken van de leerstellingen van de Kerk.

Het schilderen van iconen is binnen de oosters-orthodoxe kerk een werk waarvoor Gods zegen gevraagd wordt; het gaat in de regel gepaard met gebed. Een icoon wordt tegenwoordig meestal niet meer gesigneerd, tenzij het door de hand van aan de schildersnaam wordt toegevoegd, zoals bij Grieken gebruikelijk is. Iconen zijn vooral ontstaan in landen waar het christendom in de vorm van Oosterse orthodoxie de godsdienst is, zoals Griekenland, Rusland, de Balkanlanden, Oost-Europa en ook Egypte en Ethiopië.


Icoon (religieuze kunst)

Dodaje.pl - Ogłoszenia lokalne