Il Canto degli Italiani

Il Canto degli Italiani (Het lied van de Italianen) is het Italiaanse nationale volkslied. Onder de Italianen staat het bekend als Inno di Mameli (Mameli's Hymne). Soms wordt er ook aan gerefereerd onder de naam Fratelli d'Italia (Broeders van Italië).

De tekst werd geschreven in de herfst van 1847 in Genua, door de 20-jarige student en patriot Goffredo Mameli (1827-1849), in een klimaat waarin het volk in opstand was voor de eenwording en de onafhankelijkheid van Italië. Deze opstanden gingen vooraf aan de Italiaanse Onafhankelijkheidsoorlog tegen Oostenrijk.

Twee maanden later werd de tekst op muziek gezet in Turijn door Michele Novaro. De hymne won aan populariteit gedurende de periode van het Risorgimento en de daaropvolgende decennia.

Na de eenmaking van Italië (1861) was het nationale volkslied de Marcia Reale (of Fanfara Reale), de officiële hymne van het Huis Savoye, gecomponeerd in 1831 in opdracht van Karel Albert van Sardinië. De Marcia Reale bleef het Italiaanse volkslied tot de geboorte van de Italiaanse Republiek.

Het was niet toevallig dat Giuseppe Verdi, in zijn Inno delle Nazioni (Hymne der Volkeren), gecomponeerd ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling van 1862 in Londen, koos voor Il Canto degli Italiani om Italië te vertegenwoordigen en niet voor de Marcia Reale.

Van 1922 tot 1943, de fascistische periode, werd elke publieke voordracht van de "Marcia Reale" gevolgd door de hymne van de Partito Nazionale Fascista, getiteld Giovinezza.

Op 12 oktober 1946 werd Italië een republiek en werd Il Canto degli Italiani gekozen als het nieuwe volkslied van het land. Deze keuze werd wettelijk vastgelegd op 23 november 2012.