James Monroe (Westmoreland County (Virginia), 28 april 1758 – Albany (New York), 4 juli 1831) was een Amerikaans politicus en slavenhouder[1]. Hij was de 5e president van de Verenigde Staten van 1817 tot 1825.
Nadat Monroe in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog in het leger had gediend, sloot hij zich aan bij de antifederalisten. Hij was daarna lid van de Senaat, gouverneur van Virginia, minister van Oorlog en minister van Buitenlandse Zaken.