Katholieke Volkspartij (Nederland)

Katholieke Volkspartij
Personen
Partijleider	Carl Romme (1946–1961) Wim de Kort (1961–1963) Norbert Schmelzer (1963–1971) Gerard Veringa (1971) Frans Andriessen (1971–1977)
Geschiedenis
Opgericht	22 december 1945
Opheffing	10 oktober 1980
Fusie van	Roomsch-Katholieke Staatspartij
Opgegaan in	CDA
Afsplitsing(en)	KNP PPR RKPN
Algemene gegevens
Actief in	Nederland
Richting	Centrumrechts
Ideologie	Christendemocratie Sociaal-conservatisme
Jongeren­organisatie	KVPJO
Wetenschappelijk bureau	Centrum voor Staatkundige Vorming
Europese fractie	Christen-Democratische Groep
Europese organisatie	Christen-Democraten
Portaal    Politiek Nederland

De Katholieke Volkspartij (KVP) was een Nederlandse politieke partij die in 1980 met de Christelijk-Historische Unie (CHU) en de Anti-Revolutionaire Partij (ARP) is gefuseerd tot het Christen-Democratisch Appèl (CDA).

De KVP werd op 22 december 1945 opgericht als opvolger van de vooroorlogse Roomsch-Katholieke Staatspartij (RKSP). De KVP was een brede volkspartij, waarvan zowel katholieke arbeiders als katholieke werkgevers, boeren, ambtenaren en onderwijzers lid waren. In 1947 werd de partij ook toegankelijk voor niet-katholieken.

In de jaren van haar bestaan heeft de KVP altijd deel uitgemaakt van de Nederlandse regering. Meestal leverde zij ook de minister-president. Onder de eerste partijleider Carl Romme werd langdurig samengewerkt met de Partij van de Arbeid van Willem Drees. Die samenwerking staat bekend als de Rooms-rode coalitie. Onder Norbert Schmelzer was de VVD de favoriete kabinetspartner.^[bron?] Later hebben de CDA-premiers Dries van Agt en Ruud Lubbers, die beiden afkomstig waren uit de KVP, samengewerkt met zowel de PvdA als met de VVD.