Ketamine | ||||
---|---|---|---|---|
Chemische structuur | ||||
Farmaceutische gegevens | ||||
Beschikbaarheid (F) | 83% IM, 17% oraal | |||
Metabolisatie | hepatisch | |||
Halveringstijd (t1/2) | 2,5 - 3 uur | |||
Uitscheiding | renaal | |||
Gebruik | ||||
Geneesmiddelengroep | middelen gebruikt in de anesthesie | |||
Merknamen | Ketalar van Pfizer Ketanest van Pfizer | |||
Indicaties | alleen gebruikt in ziekenhuis | |||
Voorschrift/recept | niet van toepassing | |||
Toediening | intraveneus, intramusculair, subcutaan, oraal, nasaal, rectaal | |||
Risico met betrekking tot | ||||
Zwangerschapscat. | B | |||
Databanken | ||||
CAS-nummer | 6740-88-1 | |||
ATC-code | N01AX03 N01AX14 | |||
PubChem | 3821 | |||
DrugBank | APRD00493 | |||
Chemische gegevens | ||||
Molecuulformule | C13H16ClNO | |||
IUPAC-naam | (RS)-2-(2-chloorfenyl)-2-methylamino-cyclohexan-1-on | |||
Molmassa | 237,718 g/mol | |||
|
Ketamine is een hallucinogeen, dat als verdovingsmiddel, maar ook als antidepressivum wordt gebruikt. Het werd in 1962 door Calvin Stevens uitgevonden in het Parke Davis Lab, toen hij op zoek was naar alternatieven voor fencyclidine (PCP). In 1965 werd ontdekt dat het kan worden gebruikt als verdovingsmiddel voor mensen en dieren. Het kan worden gebruikt als pijnstiller. Het geeft een zogenaamde dissociatieve pijnstilling: de patiënt lijkt wakker, maar reageert niet op pijnprikkels.
De stof is opgenomen in de lijst van essentiële geneesmiddelen van de Wereldgezondheidsorganisatie.