Back Monestir de Chevetogne Catalan Abtei Chevetogne German Chevetogne Abbey English Abatejo de Chevetogne EO Abadía de Chevetogne Spanish Abbaye de Chevetogne French Abbazia di Chevetogne Italian Abadia de Chevetogne Portuguese Mănăstirea Chevetogne Romanian Аббатство Шеветонь Russian
| Klooster van de Heilige Kruisverheffing | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Het klooster van Chevetogne aan de voorzijde.
| ||||
| Land | .svg){kind=small} België
| |||
| Regio | provincie Namen | |||
| Plaats | Chevetogne | |||
| Coördinaten | 50° 13′ NB, 5° 8′ OL | |||
| Religie | Christendom | |||
| Stroming | Rooms-katholieke kerk | |||
| Kloosterorde | Benedictijnen | |||
| Gebouwd in | 1925 | |||
| Uitbreiding(en) | 1981-1988 (Bouw Latijnse kerk) | |||
| Restauratie(s) | 2014-2016 | |||
| Gewijd aan | Heilig Kruis | |||
| Architectuur | ||||
| Bouwmateriaal | Baksteen | |||
  | ||||
| Lijst van katholieke kloosters en abdijen in België | ||||
| ||||
| Deel van de serie over kloosters en het christelijke monastieke leven | ||
|---|---|---|
| ||
Het internationale benedictijner klooster van Chevetogne, met de officiële Franse naam Monastère de l'Exaltation de la Sainte Croix (Klooster van de Heilige Kruisverheffing), werd in 1925 als 'herenigingsklooster' in het Belgische Amay-sur-Meuse gesticht door Lambert Beauduin (1873-1960).[1] Sinds 1939 is de communiteit bij het dorpje Chevetogne gevestigd (gemeente Ciney / bisdom Namen). Op 11 december 1990 werd de priorij verheven tot abdij. Het klooster van Chevetogne is in dubbel opzicht internationaal:
- Enerzijds vanwege de herkomst van de monniken. Deze zijn uit diverse landen afkomstig, waaronder Frankrijk, België, Nederland, Oostenrijk, Canada, Japan en verschillende Oost-Europese landen. De voertaal in het klooster is Frans.
- Anderzijds wijden de benedictijner monniken van Chevetogne zich geheel aan het bevorderen van de eenheid, oecumene, tussen alle christenen en in het bijzonder tussen de orthodoxe kerk met haar Byzantijnse liturgie en de rooms-katholieke kerk met haar Latijnse ritus.
Dit laatste komt tot uitdrukking in de interne organisatie van het klooster. Alle monniken zijn katholieke benedictijnen, maar ongeveer de helft van de monniken leeft en viert de liturgie volgens de Byzantijnse ritus (in het Kerkslavisch en Grieks); het andere deel volgt de Latijnse ritus (Novus Ordo Missae). Het klooster van Chevetogne heeft als consequente doorwerking van dit onderscheid, dat geen scheiding is, zowel een Byzantijnse kerk (1955) als een Latijnse kerk (1980).
Het 'organisatorische' onderscheid tussen 'Byzantijnse' en 'Latijnse' monniken betekent echter niet dat de liturgische vieringen gescheiden plaatsvinden. Integendeel beide groepen nemen deel aan elkaars vieringen, waardoor de eenheid tussen beide liturgische tradities wordt benadrukt.
Het klooster geeft sinds 1926 het tijdschrift Irénikon uit, gewijd aan de eenheid tussen de Kerken en de oecumene. Al ruim negentig jaar spant Irénikon zich in om christenen van verschillende tradities aan te moedigen tot een beter wederzijds begrip en te groeien naar onderlinge waardering en respect, als eerste stap naar een serieuze dialoog.
Het koor van de monniken van Chevetogne heeft internationaal grote faam verworven door zijn authentieke en professionele uitvoering van Byzantijnse (Slavische en Griekse) liturgische gezangen. Het klooster heeft hiervan een groot aantal cd's uitgebracht.
- ↑ De monniken – de priorij was begonnen met tien monniken en zes novicen – stonden in de beginjaren wel bekend als de 'Monniken der Hereniging'.