Kroning

Een kroning is een ritueel waarmee in het openbaar wordt getoond of bevestigd dat een bepaalde persoon de rechten en plichten heeft die in het betreffende land of grondgebied toekomen aan de hoogste heerser als een keizer of koningin. Daarbij wordt als belangrijkste onderdeel meestal een kroon op het hoofd van de betreffende vorst geplaatst, daarnaast maken meestal ook andere handelingen deel uit van de ceremonie zoals een zalving, het aannemen van een scepter of bestijging van een troon.^[1] Vaak wordt er een eed afgelegd.^[2] De ceremonie kan een louter symbolische, religieuze of promotionele waarde hebben, maar het geheel of delen kunnen ook een voorwaarde zijn voor de rechtsgeldigheid van de uitoefening van het ambt.^[3] In de huidige Europese staten met een monarchie vindt de opvolging in juridische zin plaats door overlijden of abdicatie.

In Europa geschiedde de kroning veelal door een geestelijke, waarmee wordt uitgedrukt dat de vorst bij de gratie Gods regeerde. Sommige vorsten, met Napoleon als bekendste voorbeeld, kroonden zichzelf omdat ze geen hogere autoriteit wilden accepteren. Anno 2023 zijn er wereldwijd nog slechts een paar monarchiën die een kroningsritueel kennen.

1. ↑ Eerst kroning, dan geseling: dit is het dagschema van de kroning. Gazet van Antwerpen (6 mei 2023). Geraadpleegd op 21 juli 2023.
2. ↑ https://www.independent.co.uk/life-style/royal-family/king-charles-coronation-anointing-ceremony-b2319994.html. Gearchiveerd op 22 april 2023.
3. ↑ Helmut Neuhaus: Das Reich in der Frühen Neuzeit, Walter de Gruyter GmbH, 2003, p. 12.