Back Markus Aurelius AF Mark Aurel ALS Marco Aurelio AN Marcus Aurelius ANG ماركوس أوريليوس Arabic ماركوس اوريليوس ARZ Marcu Aureliu AST Mark Avreli AZ مارکوس آئورلیوس AZB Марк Аврелий BA
| Marcus Aurelius | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Geboortedatum | 121 | |||
| Sterfdatum | 180 | |||
| Tijdvak | Adoptiefkeizers | |||
| Periode | 161-180 | |||
| Voorganger | Antoninus Pius | |||
| Opvolger | Commodus | |||
| Staatsvorm | principaat | |||
| Medekeizer | Lucius Verus (161-169) Commodus (177-180) | |||
| Caesar onder | Antoninus Pius (139-161) | |||
| Persoonlijke gegevens | ||||
| Naam bij geboorte | Marcus Annius Verus | |||
| Naam als keizer | Marcus Aurelius Antoninus | |||
| Zoon van | Annius Verus en Domitia Lucilla | |||
| Geadopteerde zoon van | Antoninus Pius | |||
| Vader van | Lucilla (149), Commodus (161) en nog 11 kinderen | |||
| Gehuwd met | Faustina de Jongere | |||
| Neef van | Faustina de Oudere | |||
| Romeinse keizers | ||||
| ||||
Marcus Aurelius (Latijn: Marcus Aurelius Antoninus Augustus) (Rome, 26 april 121 – Vindobona of Sirmium, 17 maart 180) regeerde van 161 tot 180 over het Romeinse rijk. Niet te verwarren met Marcus Aurelius Mausaeus Carausius. Marcus Aurelius behoorde tot het geslacht der Antonini. Meteen na zijn aantreden stelde hij Lucius Verus (161-169) als medekeizer aan. Marcus Aurelius was de laatste van de "Vijf Goede Keizers".
Tijdens zijn heerschappij versloeg het Romeinse Rijk het nieuw leven ingeblazen Parthische Rijk; Aurelius' generaal, Avidius Cassius, plunderde de hoofdstad Ctesiphon in 164. Aurelius bevocht met succes de Marcomannen, de Quaden en de Sarmaten tijdens de Marcomannenoorlog, maar de Germaanse dreiging begon een zorgwekkende realiteit te vormen voor het keizerrijk. Een opstand in het oosten onder leiding van Avidius Cassius kwam op gang maar werd onmiddellijk onderdrukt doordat Avidius Cassius door een van zijn eigen officieren werd vermoord.
Marcus Aurelius werd door velen gezien als een toonbeeld van een rechtvaardig en menselijk heerser, die de voorchristelijke Stoïcijnse deugden van Rome belichaamde. Het stoïcijnse werk Ta eis heauton van Marcus Aurelius, geschreven in het Grieks tijdens een veldtocht tussen 170 en 180, wordt nog steeds als literair monument vereerd voor de filosofie van dienst en plicht. Het beschrijft hoe men te midden van een conflict zijn gemoedsrust moet vinden en kan behouden door het volgen van de natuur als een bron van begeleiding en inspiratie.