Het Nunc dimittis (Latijn voor: nu laat heengaan), ofwel de Lofzang van Simeon, is een hymne die Simeon heeft uitgesproken toen hij Jezus en zijn ouders in de tempel ontmoette. De tekst staat in het evangelie van Lucas 2,29-32. Het is tevens opgenomen in het orthodoxe verzamelboek Oden. Simeon had van de Heilige Geest de belofte gekregen, dat hij niet zou sterven, voordat hij de Messias had gezien. Op het moment dat hij Jezus in de tempel ziet gaat deze belofte in vervulling en heft hij de lofzang aan.