Oligopolie

Een oligopolie (uit de Griekse woorden oligos(ὀλιγοσ) 'weinig' en polein(πολειν) 'verkopen') is een situatie waarin een economisch product of dienst door slechts een paar grote aanbieders wordt aangeboden.

Meestal wordt een markt als oligopolie beschouwd wanneer de C-index (concentratiegraad c.q. marktaandeel van de grootste marktpartijen) van de 4 grootste aanbieders binnen de branche groter is dan 70%. (C4>70) Er is dan volgens de Eerste Kamer (2009) sprake van een verhoogde concentratiegraad. Alternatief: de 6 grootste fabrikanten nemen gezamenlijk ongeveer 50% van de totale verkoop voor hun rekening.^[1] De meest voorkomende oligopolies zijn heterogeen; dit zijn meestal, in de perceptie van de doelgroep, sterk aan elkaar verwante substituten. Is dit niet het geval, zijn de substituten exact hetzelfde, dan is de oligopolie homogeen. Oligopolies zijn een economisch natuurverschijnsel.

1. ↑ Jeroen Hinlopen, Volkskrant De Gammacanon (27) 3 juli 2010