| Oost-indisch zeemagazijn | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
Het gebouw in 1726
| ||||
| Locatie | ||||
| Locatie | Oostenburg, Amsterdam | |||
| Coördinaten | 52° 22′ NB, 4° 56′ OL | |||
| Status en tijdlijn | ||||
| Status | Ingestort | |||
| Oorspr. functie | pakhuis voor de V.O.C. | |||
| Bouw gereed | 1665 | |||
| Sluiting | 1824 | |||
| Afgebroken | 1824
| |||
| Architectuur | ||||
| Bouwstijl | Neoclassicisme | |||
| Bouwinfo | ||||
| Architect | Daniel Stalpaert | |||
| Eigenaar | V.O.C. | |||
| Detailkaart | ||||
  | ||||
| ||||
Het Oost-Indisch Zeemagazijn was een gigantisch pakhuis van de V.O.C. op het eiland Oostenburg in Amsterdam.
Het door Daniel Stalpaert ontworpen pakhuis werd gebouwd in de jaren 1661-1663. Het had twee vleugels van vier verdiepingen, was in totaal zo’n 215 meter breed en 25 meter diep. Het diende om de goederen van de VOC op te kunnen slaan. Het was het grootste gebouw van Amsterdam, en bezorgde de stad veel werkgelegenheid.
Rondom het gebouw liep een brede en diepe gracht, zodat de schepen hun vracht gemakkelijk nabij het pakhuis konden lossen. Achter het gebouw waren op een apart eiland twee VOC-scheepswerven, die met een brug verbonden waren naar het pakhuis. In 1697 liep tsaar Peter de Grote van Rusland vier maanden stage op deze werven, om meer te weten te komen over de scheepsbouw. Even verderop was de lijnbaan (ruim 610 meter lang) van de VOC, die evenwijdig lag aan de lijnbaan van de Admiraliteit.
Om het gebouw niet te verwarren met het Oost-Indisch Huis in de binnenstad (aan de Oude Hoogstraat), waar ook een pakhuis aan verbonden was, werd dit zeemagazijn ook wel het Oostindische buitenhuis genoemd.