Oskisch | ||||
---|---|---|---|---|
Gesproken in | Samnium, Campania, Lucania, Calabrië en Abruzzen | |||
Uitgestorven in | >79 n.chr.[1] | |||
Taalfamilie | ||||
Alfabet | Oscan alphabet | |||
Taalcodes | ||||
ISO 639-3 | osc | |||
|
Oskisch was een Italische taal met als kerngebied Samnium en Campanië, het gebied der Bruttii en een deel van Sicilië. Samen met onder meer het Umbrisch vormt het Oskisch de tak der Sabellische talen.
Het Oskisch is bekend uit inscripties vanaf 400 v.Chr. Van het totale corpus, dat uit ongeveer 250 inscripties bestaat, zijn de Tabula Bantina en de Cippus Abellanus de belangrijkste. De taal is al sinds de oudheid uitgestorven. Dialecten van het Oskisch zijn: het Samnitisch, het Marrucinisch, het Paelignaans, het Vestiniaans, het Sabijns, het Volscisch en het Marsisch.