Het panarabisme (of Qawmiya) is een beweging die ijvert voor het verenigen van de Arabische volkeren en naties van het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Panarabisme wordt meestal omschreven als seculier, socialistisch, nationalistisch en antiwesters. Als uiting van het nationalisme van het Arabische volk wordt het als variant op het meestal als Westers getypeerde volksnationalisme ook wel Arabisch nationalisme genoemd.
Bekende aanhangers van het panarabisme waren onder andere Gamal Abdel Nasser van Egypte, Moammar al-Qadhafi van Libië, Saddam Hoessein van Irak en Hafiz Al-Assad van Syrië.