Een papiervernietiger of papierversnipperaar, ook wel shredder genoemd, versnippert papieren, zodat de tekst niet meer gelezen kan worden. Abbot Augustus Low wordt wel beschouwd als de uitvinder van de papiervernietiger.
In het algemeen kan een papiervernietiger enkele A4'tjes tegelijkertijd versnipperen, maar er bestaan ook grotere exemplaren. Het apparaat versnippert het papier door het in de lengterichting in repen te snijden. Duurdere papiervernietigers snijden het papier ook in de breedte.
Van papier dat in de lengterichting wordt gesneden, kunnen er geen woorden meer gelezen worden. De papierrepen weer aan elkaar plakken is een zeer lastig karwei, zeker wanneer de resten van meerdere documenten door elkaar zijn geraakt. In 2008 heeft het Duitse Fraunhofer Institut een computerprogramma ontwikkeld om een uit ca 600 miljoen snippers bestaande berg Stasi-documenten weer leesbaar te maken.[1]
De DIN 66399 norm, die de oude DIN 32757 norm vervangt, deelt de vernietiging in zeven klassen in:[2]
Papier uit de papiervernietiger kan herbruikt worden, bijvoorbeeld om pulp van te maken voor de productie van nieuw papier, maar ook als vulling in bijvoorbeeld een sinterklaassurprise.
Voor grote partijen papier kan gebruik worden gemaakt van een mobiele archiefvernietiger. Dit is een speciale vrachtwagen die van een vernietigingsmachine is voorzien. Het te vernietigen papier wordt hiertoe in een speciale, afgesloten container gedeponeerd die aan de bovenkant van een gleuf is voorzien. Deze container wordt dan eens in de zoveel tijd in de mobiele archiefvernietiger geleegd. Deze komt hiervoor op gezette tijden langs.
Met behulp van een industriële vernietigingsmachine worden complete archieven ter plekke vernietigd.
De wet geeft aan welke zakelijke en privédocumenten verplicht vernietigd dienen te worden.[bron?]