Paradise Lost (gedicht)

Paradise Lost (Het Verloren Paradijs)
Titelpagina van Paradise Lost, de eerste editie, uit 1667
Oorspronkelijke titel	Paradise Lost. A poem written in ten books
Auteur	John Milton
Vertaler	Jan Jakob Lodewijk ten Kate, Alex Gutteling/Albert Verwey, Peter Verstegen, Jules Grandgagnage
Land	Engeland
Oorspronkelijke taal	Engels
Onderwerp	de zondeval van de mens
Genre	Epos
Uitgiftedatum origineel	1667
Originele uitgever	Samuel Simmons
Portaal    Literatuur

Paradise Lost ('De teloorgang van het Paradijs')^[1] is een episch gedicht in blank vers dat de 17e-eeuwse Engelse dichter John Milton schreef tussen 1658 en 1663, toen hij al geheel blind was geraakt.^[2] De publicatie ervan werd vertraagd door de uitbrekende pestepidemie en de Grote brand van Londen. Dit meer dan 10.000 versregels tellende gedicht werd voor het eerst gepubliceerd in augustus 1667 in tien boeken. Een tweede (ietwat gewijzigde) versie kwam in twaalf boeken uit in 1674. Het gedicht verhaalt van de opstand van Lucifer (Satan) tegen God, Lucifers val in de hel en daarna zijn komst als slang naar het paradijs, de verleiding van Eva, de ongehoorzaamheid van Adam en Eva, en hun verdrijving uit het paradijs. Paradise Lost werd in 1671 gevolgd door het minder bekende Paradise Regained (Het herwonnen paradijs), dat vier boeken omvatte.

1. ↑ David Reijser, Een telkens nieuwe Oudheid. Of: hoe Tiberius in New Jersey belandde, 2017, p. 388
2. ↑ (en) V.N. Zabaluev: John Milton’s Blindness as a Source of «Paradise Lost». (University of Durham)