Peter Lorre | ||||
---|---|---|---|---|
Peter Lorre in 1946 (foto van Yousuf Karsh)
| ||||
Algemene informatie | ||||
Geboortenaam | László Löwenstein | |||
Geboren | 26 juni 1904 | |||
Geboorteplaats | Rózsahegy | |||
Overleden | 23 maart 1964 | |||
Overlijdensplaats | Los Angeles | |||
Land | Oostenrijk-Hongarije Verenigde Staten | |||
Bijnaam | Little Pete | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1922 – 1964 | |||
Beroep | Acteur | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
|
Peter Lorre, geboren als László Löwenstein (Rózsahegy in het huidige Slowakije, 26 juni 1904 – Los Angeles, 23 maart 1964), was een Amerikaans acteur van Oostenrijks-Hongaarse afkomst. Hij stond bekend om zijn lijzige stem, zijn Oostenrijks accent en zijn grote, ietwat uitpuilende ogen. Lorre werd vaak als sinistere buitenlander getypecast in thrillers, mysteries en films noirs.
Lorre begon zijn acteercarrière in 1922 op het toneel in Oostenrijk. Daarna trad hij op in toneelstukken in Zwitserland en de Weimarrepubliek. In 1931 speelde hij de hoofdrol in de filmklassieker M – Eine Stadt sucht einen Mörder van Fritz Lang. Zijn vertolking van de kindermoordenaar Hans Beckert bracht hem internationale bekendheid. Toen Adolf Hitler aan de macht kwam verliet Lorre Duitsland. In Groot-Brittannië speelde hij in zijn eerste Engelstalige film, The Man Who Knew Too Much (1934) van Alfred Hitchcock.
In 1935 emigreerde Lorre naar de Verenigde Staten. De eerste jaren in Hollywood speelde hij in veel B-films de rol van misdadiger. Van 1941 tot 1946 werkte Lorre voornamelijk voor Warner Bros. en speelde hij met Humphrey Bogart en Sydney Greenstreet in filmklassiekers als The Maltese Falcon (1941) en Casablanca (1942). Enkele andere noemenswaardige films met Lorre zijn Frank Capra's Arsenic and Old Lace (1944), Disney's 20,000 Leagues Under the Sea (1954) en Der Verlorene (1951), die hij zelf regisseerde.
Lorre stond bekend als een rustige man met een droog gevoel voor humor. Hij had overwegend een goed humeur, ondanks zijn hardnekkige morfineverslaving en gezondheidsproblemen. Lorre was bevriend met beroemdheden als Bertolt Brecht, Humphrey Bogart en John Huston. Zijn eigen ambities bleven echter grotendeels onvervuld. De karakterrollen die Hollywood Lorre opdrong gaven hem minder artistieke vrijheid dan hij wenste.