Reconstructie of taalreconstructie wordt binnen de historische taalkunde het reconstrueren van een bepaalde taal of taalvariëteit die niet meer als een levende taal wordt gesproken - en waarover dus niet alles of zelfs helemaal niets bekend is - bedoeld. Onbekend taalmateriaal wordt gereconstrueerd uit bekend taalmateriaal, woorden die niet opgetekend zijn, worden geconstrueerd uit woorden die dat wel zijn. Reconstructie is een hulpmiddel van de taalwetenschap, in het bijzonder van de historisch-vergelijkende taalwetenschap.