In de optometrie wordt onder een refractor verstaan een optisch instrument waarmee de ooglenssterkte kan worden gemeten, bijvoorbeeld ten behoeve van een brilrecept.
Hierbij wordt de benodigde correctie bepaald: de sterkte in dioptrie, de sterkte en de asrichting voor de eventuele cilindrische correctie voor astigmatisme en de eventuele extra sterkte van het leesgedeelte (de zogenaamde leesadditie). (Astigmatisme wordt ook wel cilinderafwijking genoemd.)
Er zijn in beginsel twee meetmethodes, die met een foropter[1] of (handbediende) refractor, en die met een autorefractor of automatische refractor.