Ringslangplatstaart IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2009) | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||||
Exemplaar uit Celebes, Indonesië | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||
Laticauda colubrina (Schneider, 1799) Originele combinatie Hydrus colubrinus Schneider, 1799 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||||
Ringslangplatstaart op ![]() | |||||||||||||||||
(en) World Register of Marine Species | |||||||||||||||||
|
De ringslangplatstaart[2] (Laticauda colubrina) is een slang uit de familie koraalslangachtigen (Elapidae).[3] Het verspreidingsgebied omvat zuidelijk Azië en Australië tot delen van Midden-Amerika.
De lichaamskleur is zwart met witte banden over het gehele lichaam; de staartpunt is sterk lateraal afgeplat. De kop is deels zwart van kleur en heeft een masker van gele vlekken. De vrouwtjes zijn bijna anderhalfmaal zo groot als de mannetjes. Hoewel de lichaamslengte van vrouwelijke exemplaren doorgaans tussen een en anderhalve meter ligt, kunnen ze veel langer worden, met uitwassen tot ruim drie meter.
De ringslangplatstaart is zeer giftig, maar is niet agressief en bijt alleen als hij wordt aangevallen. Op het menu staan voornamelijk palingen en andere vissen. In Azië worden vissers vaak geconfronteerd met de slang als ze hun netten leeghalen, maar beten van de ringslangplatstaart zijn zeldzaam. De slang wordt ook commercieel gevangen om het vlees en de huid. Daarnaast valt de slang ten prooi aan roofvogels en sommige haaien.
De slang is zowel 's nachts als overdag actief. De ringslangplatstaart is een zeebewoner die soms aan land gaat, bijvoorbeeld voor de paring en de afzet van de eieren. Het voedsel wordt altijd in zee buitgemaakt.