Een schurveling is een beplante wal met een hoogte variërend van 1 - 1½ meter rondom een akker. Na het uitmijnen (afgraven van omliggende akkers) van de grond zijn veel karakteristieke schurvelingen verdwenen onder de zogenoemde zandwallen. Deze zandwallen zijn aanzienlijk hoger (2-5 meter). Een van de weinige plaatsen in Nederland waar dit type landschap nog voorkomt is in en rond Ouddorp, in de binnenduinrand van Goeree-Overflakkee. Ze vormen daar samen het zo genaamde schurvelingenlandschap. Het zandwallen/schurvelingengebied van Ouddorp is uniek, niet alleen op Goeree-Overflakkee, maar ook daarbuiten. Er is geen gebied waar zoveel zandwallen en schurvelingen op zo’n relatief kleine oppervlakte zijn te vinden. Het gebied staat, ondanks het besef van iedereen dat het een uniek gebied is, onder grote druk. In de jaren 60 en 70 is ongeveer 1/3 deel van het open zandwallengebied omgevormd tot recreatieterrein. Momenteel stoppen veel boeren uit het gebied met hun bedrijf. Ze verkopen hun grond en boerderijen, waarna de percelen vaak worden omgevormd tot paardenwei of tuin. Ook verdwijnen karakteristieke boerderijen om plaats te maken voor minder streekeigen bebouwing. Ondanks de beschermde status van de zandwallen worden ze met enige regelmaat vergraven of ingericht als tuin.