Sepsis | ||||
---|---|---|---|---|
Patiënt in een septische shock, met karakteristieke ischemie van de ledematen
| ||||
Coderingen | ||||
ICD-10 ICD-9 |
A40 - A41.0 995.91 | |||
DiseasesDB | 11960 | |||
MedlinePlus | 000666 | |||
MeSH | D018805 | |||
|
Sepsis is een ontstekingsreactie van het hele lichaam bij een infectie van het bloed of de lymfe. Het is een ernstig ziektebeeld met soms een dodelijke afloop, mede doordat de symptomen vaak niet specifiek zijn en soms miskend worden. Het lichaam reageert tijdens sepsis met hoge koorts, een snelle hartslag en bloeddrukdaling. De bloeddruk kan zo sterk afnemen, dat de lichaamsweefsels beschadigd raken en organen kunnen uitvallen.
Meestal gaat het om een infectie door bacteriën, maar ook andere micro-organismen zoals schimmels en virussen, kunnen sepsis veroorzaken. Bij de meeste vormen van sepsis spelen bacteriële toxinen een belangrijke rol bij het starten en aanjagen van de ontstekingsreactie. Sepsis ontstaat vaak als complicatie van longontsteking, urineweginfectie of wondinfectie. De aandoening werd al in de tijd van Hippocrates beschreven.[1] De term bloedvergiftiging is enigszins misleidend, omdat sepsis ook uit het lymfesysteem voort kan komen.
Bacteriële sepsis wordt bestreden met antibiotica. Bloeddrukdalingen worden gecompenseerd door het toedienen van vocht via een infuus, en ook bloeddrukondersteunende medicijnen zijn toepasbaar. Sepsis is een van de belangrijkste oorzaken van intensive care-opname in ziekenhuizen; in Nederland worden jaarlijks meer dan 13.000 mensen met een septische shock opgenomen op IC-afdelingen.[2] Wereldwijd overlijden er elk jaar vele miljoenen mensen aan.
<ref>
; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam NEJM2013