Timmy Simons

Timmy Simons
	Timmy Simons op 23 april 2015, FK Dnipro - Club Brugge, UEFA Europa League kwartfinale, return; NSK Olimpiejsky-stadion, Kiev
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	11 december 1976
Geboorteplaats	Diest, België
Lengte	186 cm
Been	Rechts
Positie	Verdedigende middenvelder (stopper) 1; Centrale verdediger (centerhalf) 2; Libero (laatste man, sweeper) 3
Clubinformatie
	Voetbalcarrière geëindigd in 2018
Huidige club	KVC Westerlo
Functie	Hoofdtrainer
Contract tot	2026
Jeugd
1982–1988; 1988–1995	Klein Kempen Bekkevoort; KTH Diest
Senioren
Interlands
Getrainde teams
2018–2019; 2019–2020; 2020–2021; 2021–2022; 2023–2024; 2024–	Club Brugge (assistent); Club Brugge (U16); Zulte Waregem (assistent); Zulte Waregem; FCV Dender EH; KVC Westerlo
Erelijst
2001; 2002; 2002 ; 2003; 2003 ; 2004; 2006; 2007; 2007; 2008; 2015; 2016; 2016; 2018	Man van het Seizoen; Beker van België Gouden Schoen; Landskampioen België Prof v/h Jaar; Beker van België; Landskampioen België; Landskampioen Nederland; Landskampioen Nederland; Johan Cruijff Schaal Landskampioen Nederland; Beker van België; Landskampioen België; Belgische Supercup; Landskampioen België
Portaal	Voetbal

Timmy Simons (Diest, 11 december 1976) is een Belgisch voetbaltrainer en voormalig voetballer. Hij is hoofdtrainer bij KVC Westerlo. Hij behoorde op tactisch vlak tot een van de beste Belgische spelers van zijn generatie.^[a]

Simons was speler van 1995 tot 2018. Hij speelde doorgaans als verdedigende middenvelder, en vaak ook als centrale verdediger en libero. In 1998 al tekende Simons zijn eerste profcontract bij Lommel SK en begon daar als centrale verdediger, om in 2000 bij dezelfde club door trainer Harm van Veldhoven in verdedigende middenvelder te worden getransformeerd. In 2000 dwong hij een transfer af naar Club Brugge, waar hij meestal als verdedigende middenvelder speelde. Hij behaalde zijn grootste successen als speler van Club Brugge (2000–2005 en 2013–2018) en PSV (2005–2010). Simons was actief in de Duitse Bundesliga voor 1. FC Nürnberg (2010–2013), waar hij opviel door op hoge leeftijd (34 jaar – 37 jaar) drie seizoenen geen wedstrijd van de Bundesliga te missen. Daarna keerde hij terug naar Club Brugge, waar hij in mei 2018 uiteindelijk zijn loopbaan als speler beëindigde.

In België werd Simons vier keer kampioen met Club Brugge, in Nederland drie keer kampioen met PSV. Simons won driemaal de Belgische beker met Club Brugge, maar slaagde er met PSV nooit in de KNVB Beker te winnen. Simons won individueel de Belgische Gouden Schoen in 2002.

In 2001 debuteerde hij in het Belgisch voetbalelftal, waarvoor hij daarna 94 interlands speelde. Met de Rode Duivels nam hij deel aan het wereldkampioenschap 2002 in Japan en Zuid-Korea. Hij speelde op het eindtoernooi zowel als middenvelder als als verdediger en bereikte met België de achtste finales.

Simons bleef op hoog professioneel niveau actief als speler tot zijn 41ste, resulterend in meer dan 1.000 wedstrijden ^[b]. Simons was de eerste Belgische voetbalspeler ooit die de mijlpaal van 1.000 wedstrijden bereikte (922 wedstrijden op clubniveau, waarvan 834 als prof, en 94 interlands).

Na een professionele spelersloopbaan van twintig jaar, stapte Simons meteen het trainersvak in als assistent-trainer bij Club Brugge onder Ivan Leko. In 2022 begon Simons zijn carrière als hoofdcoach bij SV Zulte Waregem en van februari 2023 tot mei 2024 was hij hoofdcoach bij FCV Dender EH, waarna hij de overstap maakte naar KVC Westerlo.
Citefout: Er bestaat een label <ref> voor de groep "kleine-letter", maar er is geen bijbehorend label <references group="kleine-letter"/> aangetroffen

[a]

[b]