Todor Zjivkov

Todor Zjivkov
Тодор Живков
Algemene informatie
Land	Bulgarije, Volksrepubliek Bulgarije, Koninkrijk Bulgarije
Geboortedatum	7 september 1911
Geboorteplaats	Pravets
Overlijdensdatum	5 augustus 1998
Overlijdensplaats	Sofia
Doodsoorzaak	longontsteking
Begraafplaats	Centrale Begraafplaats Sofia
Wijze van overlijden	natuurlijke dood
Werk
Beroep	politicus, staatspersoon, verzetsstrijder
Werkveld	politicus
Functies	Chairman of the Council of Ministers of the People's Republic of Bulgaria, Chairman (President) of the People's Republic of Bulgaria, Chairman of the Council of Ministers of the People's Republic of Bulgaria, lid van de Nationale Vergadering van Bulgarije, lid van de Nationale Vergadering van Bulgarije, lid van de Nationale Vergadering van Bulgarije, lid van de Nationale Vergadering van Bulgarije, lid van de Nationale Vergadering van Bulgarije, lid van de Nationale Vergadering van Bulgarije, lid van de Nationale Vergadering van Bulgarije, lid van de Nationale Vergadering van Bulgarije, lid van de Nationale Vergadering van Bulgarije, lid van de Nationale Vergadering van Bulgarije
Politiek
Politieke partij	Bulgaarse Communistische Partij
Religie
Religie	atheïsme
Familie
Echtgenoot	Mara Maleeva-Zhivkova
Kinderen	Lyudmila Zhivkova, Vladimir Zhivkov
Persoonlijk
Talen	Bulgaars
Veroordeling	verduistering
Diversen
Prijzen en onderscheidingen	Order of José Marti, Leninorde (1971),[1] Held van de Sovjet-Unie, Orde van de Oktoberrevolutie, Orde van Klement Gottwald, Held van de Volksrepubliek Bulgarije, Held van de Socialistische Arbeid, Orde van Georgi Dimitrov,[1] Orde van Suha Bator, Gouden Olympische Orde (1987), Orde van de Grote Joegoslavische Ster, Grand Collar of the Order of Prince Henry,[2] Order of Playa Girón, Orde van de Republiek, Jubilee Medal "Forty Years of Victory in the Great Patriotic War 1941-1945", Karl Marx-Orde, Orde van de Infant Dom Henrique, Orde van de Azteekse Adelaar, Chrysanthemumorde, Grand Cross of the Order of the Redeemer, Grootlint in de Orde van de Nijl, Orde van de Verlosser, Orde van de Joegoslavische Ster, Grootkruis in het Legioen van Eer, Orde van de Nijl, Grand Cross of the Order of Polonia Restituta
graf
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata. U kunt die informatie bewerken.

Todor Christov Zjivkov (Bulgaars: Тодор Христов Живков) (Pravets, 7 september 1911 – Sofia, 5 augustus 1998) was een Bulgaars communistisch leider.

Todor Zjivkov werd geboren in Pravets als zoon van een arme boerenfamilie. In 1932 sloot hij zich aan bij de Bulgaarse Werkerspartij (communistische partij). Aanvankelijk was hij werkzaam als typograaf, maar gedurende de Tweede Wereldoorlog vocht hij als partizaan. Na de Tweede Wereldoorlog kwamen de communisten geleidelijk aan de macht. Todor Zjivkov werd het hoofd van de Volksmilitie. De Volksmilitie was medeverantwoordelijk voor de arrestaties van politieke tegenstanders. In 1948 werd hij lid van het centraal comité van de BKP (Bulgaarse Communistische Partij) en in 1951 werd hij lid van het politbureau van de BKP. In 1954 werd hij eerste secretaris van het centraal comité (dat wil zeggen partijleider) van de BKP. In 1962 werd hij tevens premier en de facto leider van de Bulgaarse Volksrepubliek. Als leider volgde hij trouw de bevelen van Moskou op en was een van de trouwste vazallen van de Sovjet-Unie.

Zjivkov stelde zelfs eens voor om Bulgarije te laten aansluiten bij de USSR als socialistische deelrepubliek. Hoewel hij een repressief bewind voerde, genoot hij een zekere populariteit omdat hij gematigder en milder was dan zijn voorgangers. In de jaren zeventig steeg de Bulgaarse levensstandaard dankzij het door Zjivkov ingezette 'Nieuw Economische Mechanisme.' Het NEM zorgde voor mechanisatie van de industrie en landbouw. In de jaren 80 was het NEM echter verouderd en de economie ging achteruit. Dankzij een nieuwe grondwet werd Zjivkov in 1971 voorzitter van de Staatsraad (dat wil zeggen president van de volksrepubliek).

Vanaf het einde van de jaren zeventig kwam er een persoonlijkheidscultus rond Zjivkov op gang. Overal verrezen er standbeelden en portretten van het staatshoofd.

Eind jaren 80 groeide de oppositie in het land tegen het bewind van Zjivkov, ook binnen de BKP. Na de val van de muur (november 1989) braken er onlusten uit, met name van de kant van de ecologisten, die zich zorgen maakten over het vervuilde milieu en de schending van de mensenrechten.

Op 10 november trad de langst regerende leider binnen het Warschaupact af na een 'paleiscoup'. Minister Mladenov werd zijn opvolger als partij- en regeringsleider. Spoedig daarop opende Petar Mladenov de besprekingen met de oppositie en Bulgarije werd een democratie. In 1992 werd Zjivkov veroordeeld wegens machtsmisbruik. Hij kreeg huisarrest en in 1998 overleed hij in Sofia.

1. ↑ ^{a b} Grote Sovjetencyclopedie (1969–1978).
2. ↑ http://www.ordens.presidencia.pt/?idc=154.