Een transformbreuk (Engels: transform fault) is een type geologische breuk, altijd een zijschuiving, die de grens vormt tussen twee oceanische tektonische platen. Transformbreuken komen voor als onderbrekingen van mid-oceanische ruggen, plekken waar de twee oceanische platen uit elkaar bewegen. Het actieve gedeelte van de breuk is aan beide zijden abrupt begrensd door een mid-oceanische rug. Een transformbreuk ziet eruit als een vallei. Vaak is die vallei dieper dan de riftvallei van de spreidingsrug.
De term transform fault werd in 1965 bedacht door de Canadese geofysicus John Tuzo Wilson.
Voorbeelden van transformbreuken komen langs alle mid-oceanische ruggen voor. De San Andreas Fault door Zuid-Californië is een transformbreuk op het land. Deze verbindt een deel van de Oost-Pacifische Rug onder de Golf van Californië met een ander deel dat vanaf de Californische kust de Grote Oceaan inloopt.