William Howard Taft (Cincinnati (Ohio), 15 september 1857 – Washington, 8 maart 1930) was een Amerikaans politicus van de Republikeinse Partij. Hij was van 1909 tot 1913 de 27e president van de Verenigde Staten. Daarna was hij de opperrechter van de Verenigde Staten van 1921 tot 1930.
Taft, een jurist van beroep, was de procureur-generaal van de Verenigde Staten van 1890 tot 1892 onder president Benjamin Harrison. Hij diende als gouverneur-generaal van de Filipijnen van 1901 tot 1904 onder presidenten William McKinley en Theodore Roosevelt en diende aansluitend als minister van Oorlog onder president Roosevelt.