Zine El Abidine Ben Ali | ||||
---|---|---|---|---|
Ben Ali in november 2008
| ||||
Geboren | 3 september 1936 Hammam Sousse, Tunesië | |||
Overleden | 19 september 2019 Djedda | |||
Politieke partij | PSD (tot 1988) RCD (1988-2011) | |||
Partner | Naima Kefi (1964-1988) Leila Trabelsi (1992-) | |||
President van Tunesië | ||||
Aangetreden | 7 november 1987 | |||
Einde termijn | 14 januari 2011 | |||
Premier | Hédi Baccouche Hamed Karoui Mohamed Ghannouchi | |||
Voorganger | Habib Bourguiba | |||
Opvolger | Mohamed Ghannouchi | |||
Premier van Tunesië | ||||
Aangetreden | 2 oktober 1987 | |||
Einde termijn | 7 november 1987 | |||
President | Habib Bourguiba | |||
Voorganger | Rachid Sfar | |||
Opvolger | Hédi Baccouche | |||
|
Zine El Abidine Ben Ali (Arabisch: زين العابدين بن علي) (Hammam Sousse (Frans protectoraat van Tunesië), 3 september 1936 - Djedda (Saoedi-Arabië), 19 september 2019) was een Tunesisch politicus. Hij was de tweede president van Tunesië van 1987 tot 2011. Ben Ali werd benoemd tot premier in oktober 1987 en hij nam het presidentschap aan op 7 november 1987 in een geweldloze staatsgreep die president Habib Bourguiba incompetent verklaarde en afzette.[1] Ben Ali werd telkens herkozen met een grote meerderheid, elke keer met meer dan 90% van de stemmen. De laatste herverkiezing was op 25 oktober 2009.
Op 14 januari 2011, na maandenlange protesten tegen zijn heerschappij, werd hij gedwongen te vluchten naar Saoedi-Arabië, samen met zijn vrouw Leila Ben Ali en hun drie kinderen. De interim-regering van Tunesië vroeg Interpol een internationaal arrestatiebevel uit te geven, voor aanklachten wegens witwassen en drugshandel. Op 20 juni 2011 werden hij en zijn vrouw bij verstek veroordeeld tot 35 jaar gevangenisstraf. In juni 2012 werd Ben Ali bij verstek veroordeeld tot 20 jaar gevangenisstraf voor het aanzetten tot geweld en moord.