Bakteriofagar ('bakterieetarar', etter gresk), eller berre fagar, er virus som nyttar bakteriar som vertsorganismar. Dei sprøyter arvestoffet sitt (DNA eller RNA) inn i bakteriesella der dette kan integrera seg i bakterie-DNAet og nyttast til å laga nye fagar. Når bakteriesella døyr, vil selleveggen bresta og dei nydanna fagane strøyma ut, klare til å infisera nye bakteriar.
Bakteriofagar har vore røyna ut som bakteridrepande medisin, ein metode kalla bakteriofagterapi; men per november 2016 er ikkje bakteriofagar mykje nytta til medisinske føremål. Bakteriofagar er som regel artspesifikke, og økslar seg berre i ein viss art bakterie.
Bakteriofagar vart fyrst oppdaga i 1915 av den britiske mikrobiologen Frederick Twort.
Alle bakteriofagar utanom trådforma bakteriofagar har ein lytisk syklus.[1]