Absolutt permittivitet er i elektromagnetisme målet på motstanden som oppstår når ein dannar eit elektrisk felt i eit stoff. Med andre ord er permittiviteten eit mål på korleis eit elektrisk felt påverkar, og vert påverka av, eit dielektrikum. Permittiviteten til eit stoff skildrar kor mykje elektrisk felt (eller meir korrekt, fluksen) som vert «skapt» per ladningseining i stoffet. Høgare elektrisk fluks finst i stoff med høg permittivitet (per ladningseining) på grunn av polariseringseffektar. Permittivitet er direkte knytt til elektrisk susceptibilitet, som er eit mål på kor lett eit dielektrikum vert polarisert når det vert utsett for eit elektrisk felt. Permittiviteten knyt seg derfor til korleis eit stoff kan overføre (eller «tillate») eit elektrisk felt.
SI-einingar vert permittiviteten ε målt i farad per meter (F/m); elektrisk susceptibilitet χ er dimensjonslaus. Dei er knytt til kvarandre gjennom
der εr er den relative permittiviteten til stoffet, og ε0 = 8.85… × 10−12 F/m er tomromspermittiviteten.