28 Dywizja Piechoty (II RP)

Ten artykuł dotyczy 28 Dywizji Piechoty okresu II RP. Zobacz też: 28 Dywizja Piechoty – inne dywizje piechoty o numerze 28.

28 Dywizja Piechoty

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1921
Rozformowanie	1939
Dowódcy
Pierwszy	gen. bryg. Mieczysław Norwid-Neugebauer
Ostatni	gen. bryg. Władysław Bończa-Uzdowski
Działania zbrojne
kampania wrześniowa bój pod Pabianicami (7 IX)
Organizacja
Dyslokacja	garnizon Warszawa[1]
Rodzaj sił zbrojnych	wojsko
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	Dowództwo OK I MSWojsk. Armia „Łódź” (1939) GO„Piotrków” (od 8 IX)
Skład	15 pułk piechoty 36 pułk piechoty 72 pułk piechoty 28 pułk artylerii lekkiej
Multimedia w Wikimedia Commons

28 Dywizja Piechoty (28 DP) – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego II RP.

W okresie międzywojennym dowództwo 28 DP stacjonowało w Warszawie. W jej skład w 1923 wchodziły: 15 pp, 36 pp i 72 pułk piechoty^[2].
W czasie kampanii wrześniowej dywizja walczyła w składzie Armii „Łódź”. Od chwili wybuchu wojny biła się na przedpolu głównej linii obronnej w rejonie Wielunia, a później na pozycji głównej nad Widawką. W odwrocie poniosła duże straty koło Chechła i Ksawerowa. Próbowała przebić się do Warszawy z rejonu Pruszkowa; wycofała się ostatecznie do Modlina, gdzie broniła odcinka „Pomiechówek”^[3].