9 Dywizja Piechoty (II RP)

Ten artykuł dotyczy 9 Dywizji Piechoty okresu II RP. Zobacz też: 9 Dywizja Piechoty – inne dywizje piechoty o numerze 9.

9 Dywizja Piechoty

Odznaka Dywizji
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	12 czerwca 1919[1]
Rozformowanie	wrzesień 1939
Tradycje
Kontynuacja	9 Brygada Zmechanizowana
Dowódcy
Pierwszy	gen. ppor. Antoni Listowski
Ostatni	płk dypl. Józef Werobej
Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Rzeczycą (VI 1920) bitwa o Borkowo (13–14 VIII 1920) bitwa nad Wkrą (14–18 VIII 1920) bitwa nad Niemnem (20–26 IX 1920) kampania wrześniowa bitwa o Pomorze (1–3 IX 1939) bitwa pod Świekatowem (2 IX 1939)
Organizacja
Dyslokacja	Siedlce[2]
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	Piechota
Podległość	5 Armia(Bitwa Warszawska) 3 Armia (na południu) 2 Armia (na Litwie) Armia Pomorze (1939)
Skład	22 pułk piechoty 34 pułk piechoty 35 pułk piechoty 9 pułk artylerii lekkiej
Multimedia w Wikimedia Commons

9 Dywizja Piechoty^[a] (9 DP) – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego II RP.

Dywizję sformowano 12 czerwca 1919 na froncie poleskim.
W okresie międzywojennym dowództwo i sztab 9 DP stacjonował w Siedlcach. W jej skład w 1923 wchodziły: 22 pp, 34 pp i 35 pułk piechoty^[3].
W czasie kampanii wrześniowej dywizja walczyła w składzie Armii „Pomorze”. W pierwszych dniach wojny broniła od zachodu Pomorza; w większości odcięta i zniszczona w Borach Tucholskich. Część 35 pułku piechoty przebiła się do Bydgoszczy, 22 pułk piechoty wszedł w skład 27 DP i osłaniał od północy grupę armii „Poznań-Pomorze”, a grupa ppłk. dypl. Jana Maliszewskiego dozorowała dolną Bzurę^[4].