Herb Abdank | |
Typ herbu | |
---|---|
Zawołanie |
Abdaniec, Abdank, Awdaniec, Habdank, Hebdank |
Alternatywne nazwy |
Abdanek, Awdancz, Awdaniec, Habdank, Haudaniec, Haudancz, Białkotka, Biłkotka, Biołkotka, Czelejów, Łękawa, Łękawica, Skuba, Awdańc, Awdoniec, Awdońc, Habdaniec, Habdańc, Hawdaniec, Hawdańc, Hebdaniec, Hebdańc, Jewdaniec, Jewdańc, Hebdank[1][2] |
Pierwsza wzmianka |
Abdank – polski herb szlachecki, noszący zawołania Abdaniec, Abdank, Awdaniec, Habdank, Hebdank[3]. Wzmiankowany w najstarszym zachowanym do dziś polskim herbarzu, Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae, spisanym przez historyka Jana Długosza w latach 1464–1480[4]. Abdank jest jednym z 47 herbów adoptowanych przez bojarów litewskich na mocy unii horodelskiej z 1413 roku[5].
Herb występował głównie wśród rodzin osiadłych w ziemi kaliskiej, sandomierskiej i sieradzkiej[3]. Spośród najbardziej znanych rodów pieczętujących się herbem Abdank, należy wymienić Gasztołdów[6] i Skarbków[7].
Abdanka używała też Krystyna Skarbek[8].