Advanced Encryption Standard

Ten artykuł od 2013-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Advanced Encryption Standard

Rodzaj algorytmu	symetryczny szyfr blokowy
Data stworzenia	1998
Autorzy	Vincent Rijmen, Joan Daemen
Wielkość bloku wejściowego	128 bitów
Wielkość bloku wyjściowego	128 bitów
Długość klucza	128, 192, 256 [bit]
Liczba rund	zależna od klucza: 10 dla 128-bitowego 12 dla 192-bitowego 14 dla 256-bitowego

Advanced Encryption Standard (krócej AES, nazwa oryginalna: Rijndael^[1][2]) – symetryczny szyfr blokowy przyjęty przez NIST jako standard FIPS-197^[3] w wyniku konkursu ogłoszonego w 1997 roku. W 2001 roku został przyjęty jako standard^[4].

AES jest oparty na algorytmie Rijndaela^[2], którego autorami są belgijscy kryptografowie, Joan Daemen i Vincent Rijmen. Zaprezentowali oni swoją propozycję szyfru Instytucji NIST w ramach ogłoszonego konkursu^[5]. Rijndael jest rodziną szyfrów o różnych długościach klucza oraz różnych wielkościach bloków.

W przypadku AES, NIST wybrał trzy algorytmy z rodziny Rijndaela, z których każdy miał tę samą wielkość bloku (128 bitów), ale miały różne długości klucza: 128, 192 i 256 bitów.

AES został przyjęty przez rząd amerykański i obecnie jest używany na całym świecie. Jest on następcą algorytmu DES^[6], opracowanego w 1977. AES jest szyfrem symetrycznym, tzn. do szyfrowania i do odszyfrowywania wykorzystywany jest ten sam klucz.

W Stanach Zjednoczonych AES został ogłoszony przez NIST jako PUB 197 (FIPS 197) 26 listopada 2001^[4]; przed tym wydarzeniem co 5 lat odbywały się procesy normalizacji, w trakcie których piętnaście różnych rozwiązań było prezentowanych i ulepszanych.

AES stał się standardem rządu federalnego 26 maja 2002, gdy został zaaprobowany przez Sekretarza Handlu. Szyfr ten jest dostępny w wielu różnych pakietach. Ponadto jest pierwszym (i jedynym) dostępnym publicznie szyfrem, który był zatwierdzony i wykorzystywany przez NSA do ochrony ściśle tajnych informacji. Nazwa Rijndael jest kombinacją nazwisk twórców szyfru.