Agrofagi

Ten artykuł od 2018-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Agrofagi – patogeny, szkodniki i chwasty obniżające plony roślin uprawnych^[1]. Straty powodowane przez agrofagi na świecie wynoszą ok. 35%, a w Polsce ok. 15%^{[potrzebny przypis]}. Straty zależą od rejonu, rośliny żywicielskiej i gatunku agrofaga. W Polsce przeciętne szkody w plonach roślin uprawnych wynoszą:

• zboża – 12%,
• ziemniaki – 30–35%,
• rzepak ozimy – 15–18%,
• warzywa – 15%,
• w sadownictwie – 25%.

Metody zwalczania agrofagów:

• profilaktyczne – kwarantanna, zabiegi agrotechniczne, hodowla odmian odpornych,
• mechaniczne – np. niszczenie w sadach mumii, zakładanie opasek lepowych i pułapek, ustawianie strachów, ręczny zbiór szkodników,
• fizyczne – wykorzystywanie niskiej temperatury, światła, ultradźwięków i różnego rodzaju promieniowania,
• biologiczne – stosowanie biopreparatów,
• chemiczne – stosowanie środków ochrony roślin,
• integrowane – umiejętne łączenie wszystkich zabiegów ochrony roślin tak, aby się wzajemnie uzupełniały.