Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk przyrodniczych | |
Specjalność: botanika, fizjologia roślin | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1865 |
Habilitacja |
1866 |
Profesura |
1878 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Albert Bernhard Frank (ur. 17 stycznia 1839 w Dreźnie, zm. 27 września 1900 w Berlinie) – niemiecki biolog, profesor botaniki, specjalista w zakresie fizjologii roślin i fitopatologii.
Ukończył szkołę podstawową i średnią w Dreźnie, a następnie na uniwersytecie w Lipsku studiował medycynę i nauki przyrodnicze, gdzie w 1865 otrzymał tytuł doktora nauk[1]. Następnie podjął pracę na tym uniwersytecie, uzyskując w 1866 habilitację na podstawie rozprawy Über die Entstehung der Intercellularräume der Pflanzen. W 1878 został profesorem nadzwyczajnym botaniki Uniwersytetu w Lipsku, by w 1881 zostać profesorem fizjologii roślin na uczelni rolniczej (Landwirtschaftliche Hochschule Berlin) w Berlinie (obecnie Wydział Rolny Uniwersytetu Humboldta w Berlinie); w latach 1895-1897 był jej rektorem. W latach 1899–1900 kierował wydziałem biologii rolnictwa i leśnictwa w Cesarskim Urzędzie Zdrowia (Biologische Abteilung für Land- und Forstwirtschaft am Kaiserlichen Gesundheitsamt)[2][3].
W okresie pracy na uniwersytecie w Lipsku prowadzone przez Franka badania dotyczyły głównie anatomii i fizjologii roślin. Zajmował się między innymi badaniem reakcji fototropicznych i grawitropicznych. W roku 1880 opublikował dzieło Die Krankheiten der Pflanzen z zakresu fitopatologii i tą tematyką zajmował się po podjęciu pracy na uczelni w Berlinie. Jako wykładowca przekazywał wiedzę z zakresu rolnictwa, leśnictwa i ogrodnictwa. Swoimi badaniami wykazał, że wnikające w korzenie sosny strzępki grzybów nie tylko nie wywołują objawów choroby lecz ich obecność przynosi korzyść drzewu. Zajmował się również badaniem brodawek korzeniowych wytwarzanych przez rośliny bobowate i umożliwiających symbiozę z bakteriami asymilującymi azot[4].
Frank jako pierwszy użył terminów symbioza (w 1877) i mikoryza (w 1885). Od jego nazwiska pochodzą nazwy rodzaju Frankia i Frankiella[1]. Nazwane przez niego gatunki oznacza się skrótem A.B.Frank[5].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie bfl
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie professoren
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie botanik
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Mack-1900
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie IPNI