Imię kalifa Alego w kaligrafii arabskiej | |
Kalif | |
Okres |
od 24 czerwca 656 (25 zu al-hidżdża 35) |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Imam | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data i miejsce śmierci |
styczeń 661 (ramadan 40 A.H.) |
Przyczyna śmierci |
zabójstwo z rąk charydżyty Ibn Muldżama |
Miejsce spoczynku | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona |
Fatima, |
Dzieci |
Hasan ibn Ali, |
Ali ibn Abi Talib (arab. عَلِيُّ بْنُ أَﺑِﻲ طَالِبٍ, ur. ok. roku 600/22. P.H., według tradycji 13. radżaba w Mekce, zm. w styczniu 661/ramadanie 40. A.H. w Al-Kufie) – brat stryjeczny, przybrany syn, a następnie zięć Mahometa[2], mąż Fatimy, pierwszy imam szyitów, ostatni z czterech kalifów prawowiernych (656–661/35-40. A.H.).
Przez wielu muzułmanów, a w szczególności szyitów, Ali jest uważany za najważniejszą po Mahomecie postać wczesnego okresu islamu, chociaż w tym kontekście sunnici wymieniają też czasem Umara lub Abu Bakra. Kontrowersje wokół dziedzicznego prawa Alego do przewodnictwa nad muzułmańską ummą doprowadziły do jej trwałego podziału na charydżytów, szyitów i sunnitów. Wokół jego postaci wytworzyła się z czasem ogromna ilość różnorakich tradycji i teologicznych interpretacji, które obdarzają go często cechami mesjanistycznymi, półboskimi lub wręcz uznają za Boga. Stanowił on i stanowi punkt odniesienia dla określenia swojej tożsamości przez wiele milionów ludzi.