Antropomorfizacja (gr. άνθρωπος anthrōpos – „człowiek”, μορφή morphē – „kształt, forma”) lub uczłowieczenie – zabieg językowy polegający na nadawaniu niebędącym ludźmi przedmiotom, pojęciom, zjawiskom, zwierzętom itp. cech ludzkich i ludzkich motywów postępowania[1]. Konkretne zastosowanie antropomorfizacji nazywa się antropomorfizmem.
Antropomorfizacja często odnosi się do wyobrażenia bogów czy duchów na obraz i podobieństwo człowieka. Antropomorfizacja może być świadomym zabiegiem literackim tak jak w mitologii greckiej lub przykładem zaburzeń myślenia. Występuje też w trakcie normalnego rozwoju dziecka. W popkulturze (komiksie, filmie, filmie animowanym) antropomorfizm jest często wykorzystywany, by uwypuklić określone cechy charakteru postaci, kojarzące się z cechami charakteru zwierzęcia, którego pewne fizyczne cechy otrzymuje postać.
Antropomorfizacja w odniesieniu do przedmiotów, pojęć abstrakcyjnych, zjawisk itp. jest przypadkiem szczególnym animizacji (ożywienia). Jest formą personifikacji (uosobienia) w przypadku przypisywania ludzkich cech przedmiotom nieożywionym. Granica między antropomorfizacją a personifikacją (uczłowieczeniem a uosobieniem) jest nieostra[2], oba te pojęcia bywają także uznawane za synonimy[3]. Mitologia egipska zawiera szereg przykładów antropozoomorfizmu – wizerunki bogów stanowią połączenie postaci ludzkiej i zwierzęcej.