Apollo

Zobacz też: inne znaczenia.

Ten artykuł od 2024-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Apollo

Ἀπόλλων

bóg piękna, światła, życia, zarazy, śmierci, muzyki, wróżb, prawdy, prawa, porządku, patron sztuki i poezji, przewodnik muz i Charyt
Apollo Sauroktonos (zabijający jaszczurkę) – rzeźba Praksytelesa
Występowanie	mitologia grecka mitologia rzymska
Atrybuty	lira (kitara)
Siedziba	Parnas
Teren kultu	starożytna Grecja starożytny Rzym
Odpowiednik	Apollo (w mitologii rzymskiej)
Rodzina
Ojciec	Zeus
Matka	Leto
Rodzeństwo	Artemida (siostra-bliźniaczka)
Dzieci	z Ftyją: Doros; z Kaliope: Orfeusz, Linos; z Koronis: Asklepios; z Kyrene: Aristajos; z Talią: korybanci
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Cytaty w Wikicytatach

Apollo (gr. Ἀπόλλων Apóllōn, także jako Febus, gr. Φοῖβος Phoibos ‘Jaśniejący’, łac. Apollo) – w mitologii greckiej syn Zeusa i Leto, bliźniaczy brat Artemidy. Urodzony na wyspie Delos. Należał do dwunastu najważniejszych bogów Olimpu^[1]. Swoją siedzibę miał na szczycie góry Parnas w Delfach, skąd zsyłał natchnienie. Mury okalające dom Apollina okalały też miejsce słynnej wyroczni delfickiej.

Bóg piękna, światła, życia, śmierci, zarazy, muzyki, łucznictwa, wróżb, prawdy, prawa, porządku, natchnienia, lecznictwa i uzdrawiania. Patron kawalerów, wieszczek, sztuki i poezji. Przewodnik muz (Ἀπόλλων Μουσηγέτης, Apóllōn Mousēgétēs).

Utożsamiany z postacią Apolla Epikuriosa – boga uzdrawiania, który uratował mieszkańców Figalei przed epidemią dżumy. Na znak wdzięczności zbudowali mu świątynię Apollina w Bassaj^[2]. Uznawany za boga odwracającego zło i przynoszącego zbawienie. Otrzymał od Rzymian przydomek medicus (uzdrawiający, zdrowy). Jest wspomniany w przysiędze Hipokratesa^[3] jako Apollin-lekarz.