Askochytoza

Askochytoza – grupa grzybowych chorób roślin wywołana przez mikroskopijne grzyby, z rodzaju Ascochyta^[1]. Później w wyniku zmian w taksonomii niektóre z nich przeniesione zostały do rodzaju Didymella^[2].

Charakterystycznymi objawami askochytozy są występujące na liściach, strąkach i łodygach okrągłe, jasnobrunatne, nieco wgłębione plamy z ciemną obwódką^[1]. W sprzyjających patogenom warunkach pogodowych (długotrwale deszcze), w obrębie plam pojawiają się brunatne lub czarne grudki. Są to owocniki grzybów, w których wytwarzane są zarodniki^[2].

Chorobom zapobiega się przez płodozmian, zaorywanie resztek pożniwnych, uprawianie odmian odpornych na askochytozę. Chorobę zwalcza się chemicznie opryskiwaniem odpowiednimi fungicydami^[2].

Wśród roślin uprawnych w Polsce występują następujące askochytozy:

• askochytoza bobiku (Didymella fabae)
• askochytoza bobu (Didymella fabae)
• askochytoza chryzantemy (Didymella ligulicola)
• askochytoza grochu^[3] (Didymella pisi, Didymella pinodella i Didymella pinodes)
• askochytoza łubinu (Ascochyta caulicola)
• askochytoza nostrzyka (Ascochyta caulicola)
• askochytoza owsa (Ascochyta avenae)
• askochytoza papryki (Ascochyta sp.)
• askochytoza pszenicy (Ascochyta tritici)
• askochytoza wyki (Didymella pinodes)
• askochytoza zbóż (Ascochyta graminicola)

Wykaz chorób na podstawie pracy „Polskie nazwy chorób roślin uprawnych”^[4] (bez przypisów) i Z. Fiedorow (z przypisem). Nazwy naukowe według Index Fungorum^[5].