Blok mieszkalny

Unité d’habitation w Marsylii (Le Corbusier 1952). Ikoniczny budynek mieszkalny modernizmu wznosi się na żelbetowych słupach, przez które widać drzewa. Długa loggia kryje dwupoziomową restaurację, a na dachu płaskim jest taras rekreacyjny pełniący rolę agory, co jest charakterystyczne dla architektury cywilizacji zachodniej[1].
Nowo oddany do użytku blok mieszkalny Haperowiec w Katowicach (1968)
Osiedle mieszkaniowe przy Leipziger Straße w Berlinie Wschodnim, 1969–1982 (1986). Każdy pokój ma własny balkon co należało do rzadkości w krajach socjalistycznych w blokach mieszkalnych[2]. Po upadku komunizmu osiedle zostało wyremontowane między innymi poprzez wymianę betonowych balustrad balkonów na stalowe, ażurowe, które wpuszczają światło słoneczne do mieszkań[3]
Bloki mieszkalne w Schermbeck w Niemczech Zachodnich architekta Hugona Rossmüllera (1974) oraz podobny krakowski „Tarasowiec” architekta Krzysztofa Bienia zbudowany w tym samym roku są przykładami, że bloki mieszkalne nie muszą kojarzyć się z typowymi prostopadłościennymi gmachami z betonu i nie muszą negatywnie ingerować w krajobraz, ale same mogą wprowadzać bujną roślinność do otoczenia. Architektura humanistyczna, a nie masowa.

Blok mieszkalnywielokondygnacyjny budynek mieszkalny wielorodzinny o powtarzalnych segmentach[4], wyróżniający się prostą formą.

Pierwsze w historii bloki mieszkalne powstawały przed II wojną światową w Europie. Przykładem ówczesnego budownictwa jest osiedle bloków mieszkalnych z prefabrykatów żelbetowych La Muette, zbudowane w 1934 w Drancy we Francji.

  1. École centrale de Marseille (2016): La Cité Radieuse du Corbusier ou « la maison du fada » Aide à la visite. https://en.calameo.com/books/00460764448e032e43537
  2. 3-Zimmer Wohnung zu vermieten 77 m² Leipziger Str. 46, Berlin 1975 https://mapio.net/expose/3884712/.
  3. So wohnt es sich heute in der Leipziger Straße – Berliner Morgenpost [online], morgenpost.de [dostęp 2021-01-27] (niem.).
  4. SJP.

Blok mieszkalny

Dodaje.pl - Ogłoszenia lokalne