Bopomofo

Bopomofo, właściwie zhuyin fuhao (chiń. trad. 注音符號, chiń. upr. 注音符号, pinyin: zhùyīn fúhào), czyli „znaki do zapisywania dźwięków” lub zhuyin zimu (chiń. trad. i chiń. upr. 注音字母, pinyin: zhùyīn zìmǔ), czyli „litery opisujące dźwięki” – oparte na piśmie chińskim pismo fonetyczne służące do zapisywania wymowy znaków języka chińskiego, stosowane zwłaszcza do zapisu wymowy tzw. dialektów chińskich (faktycznie: języków chińskich, różnych od urzędowego, standardowego języka mandaryńskiego) oraz niechińskich języków Chin. Alternatywna nazwa bopomofo pochodzi od nazw pierwszych czterech znaków tego systemu pisma (ㄅ ㄆ ㄇ ㄈ, pinyin: bōpōmōfō).