Brona – krata drewniana (zwykle okuta żelazem) lub żelazna zamykająca wejście przez bramę w murze obronnym lub zamku.
Średniowiecza brona była zawieszona na łańcuchach i unoszona, a w zamkach chroniona mostem zwodzonym i stołpem. Później zastąpiono ją organami, czyli zespołem pionowych belek opuszczanych i podnoszonych oddzielnie[1].
Kiedyś termin ten oznaczał też bramę warowną lub strzeżone przejście graniczne[2].
Brona występuje jako samodzielna figura heraldyczna (na przykład jako godło Henryka VII oraz na herbach książąt Beaufort)[3] lub jako część bram na herbach (zwłaszcza miast).
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie szolginia
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie bogdanowski
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie fox