Buddenbrookowie. Dzieje upadku rodziny (niem. Buddenbrooks: Verfall einer Familie) – powieść Thomasa Manna, opublikowana w 1901 roku[1]. Autor miał wtedy 26 lat. W 1903 roku ukazało się drugie wydanie powieści, które potwierdziło jej literacki sukces w Niemczech.
W utworze sportretowany jest upadek (zasygnalizowany już w podtytule) zamożnej rodziny kupieckiej z Lubeki. Powieść, będącą obrazem niemieckiego społeczeństwa mieszczańskiego kilku dekad XIX wieku, cechuje charakterystyczny, pełen szczegółów styl. Dzieło przyniosło Mannowi Literacką Nagrodę Nobla w 1929 roku[2], choć według jego żony nie byłoby to możliwe bez publikacji Czarodziejskiej Góry.
Thomas Mann zaczął pisać Buddenbrooków w październiku 1897 roku, mając 22 lata. Książka była gotowa trzy lata później, w lipcu 1900 roku i została opublikowana w październiku 1901.