Castrum Romanum (łacina), częściej w gramatycznej liczbie mnogiej: castra Romana (obóz rzymski) lub castra Romanorum (obóz Rzymian) – warowny obóz rzymski wznoszony przez legionistów według ściśle określonego planu, przeważnie na wzniesieniu w pobliżu wody i lasu, na terenie umożliwiającym szybkie rozwinięcie szyków[1]; kwadratowy lub prostokątny, otoczony zawsze fosą i wałem (agger)[2], często też murem lub palisadą (vallum), z czterema bramami.
Nad budową oraz stanem urządzeń obozowych czuwał prefekt obozu (praefectus castrorum). Wewnątrz budowano plac (forum) oraz ulice, przy których stawiano namioty legionistów. Przy forum znajdował się ołtarz ofiarny, mównica oraz namioty dowódcy i oficerów. Opis budowy znamy dzięki zachowanemu dziełu Witruwiusza O architekturze ksiąg dziesięć (De architectura). Zob. także: Polibiusz, Dzieje, ks. VI, 27-34.