Dziedziny zoologii
Chelonologia (z gr. χελώνα chelóna – „żółw” i λόγος lógos – „nauka”) – gałąź zoologii, dział w reptiliologii i herpetologii zajmujący się badaniami żółwi.
Do rozwoju polskiej chelonologii znacząco przyczynił się prof. dr hab. Marian Młynarski, to on w 1969 roku wprowadził termin "chelonologia", na podstawie książki rosyjskiego zoologa Alexandra Straucha (1832–1893) „Chelonologische Studien”[1]. Zainteresowania badawcze prof. dr. hab. Mariana Młynarskiego skupiały się na głównie na paleontologii żółwi, ale przyczynił również się do zachowania wielu stanowisk żółwia błotnego w Polsce. Wynikiem prowadzonych przez niego prac badawczych było wiele książek dotyczących żółwi[2].
Już na początku XIX wieku badania nad poznaniem anatomii żółwi prowadził Ludwik Henryk Bojanus, profesor Uniwersytetu Wileńskiego. Przez 10 lat pracował nad dokładnym poznaniem anatomii tych zwierząt i wykonał sekcję około 500 okazów, w wyniku tych badań powstała książka "Anatome testudinis Europaeae"[3], wydrukowanych zostało tylko 80 egzemplarzy[4].
Badania m.in. nad żółwiami prowadził również na Uniwersytecie Jagiellońskim prof. Roman J. Wojtusiak, powstała wówczas praca pt. "Świat wrażeń wzrokowych u żółwi"[5].
Chelonologia obejmuje następujące dziedziny:
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Młynarski
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie książkiMłynarski
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie anatomia
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Bojanus
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Wojtusiak