Chitarrone

Chitarrone
kitaron
Ilustracja
Klasyfikacja naukowa

321.321-5
Chordofon złożony

Klasyfikacja praktyczna

strunowy, szarpany

Podobne instrumenty

teorban

Chitarrone (kitaron[1]) – rodzaj lutni. Strunowy szarpany instrument muzyczny, popularny od XVI do XVIII wieku[2][3].

Jest typem arcylutni; ma szyjkę długości ok. 120 cm, i korpus lutni. Posiada struny melodyczne (1 pojedyncza i 5 podwójnych) oraz struny basowe w liczbie 5–8. Instrument ten miał szerokie możliwości gry akordowej (wielogłosowej). Wykorzystywany do akompaniamentu przy utworach wokalnych i kameralnych jako instrument realizujący basso continuo[4].

Był prawdopodobnie pierwszą skonstruowaną arcylutnią. Powstał we Włoszech. Ma wysokość dorosłego człowieka[5]. Komora kołkowa nie jest w nim odgięta, jak w klasycznej lutni, lecz prosta, przechodząca w znacznie wydłużoną szyjkę zakończoną drugą komorą kołkową dla strun burdonowych (5–8 sztuk[4])[3]. Michael Praetorius wyróżnił trzy główne rodzaje chitarrone: padewski (długości ok. 215 cm, z ośmioma parami strun melodycznych), rzymski (długości ok. 185 cm, z sześcioma parami strun melodycznych) oraz boloński (z metalowymi strunami)[5].

  1. Kamiński 1971 ↓, s. 95.
  2. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie pwn
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie eb
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. a b Baculewski et al. 2006 ↓, s. 150.
  5. a b Sachs 2005 ↓, s. 356.

Chitarrone

Dodaje.pl - Ogłoszenia lokalne