Colloquium charitativum (łac. braterska rozmowa) – wspólny zjazd katolików, luteran i kalwinistów (z pominięciem braci polskich[1]), którego celem było uzyskanie jedności wiary i pokoju religijnego. Otwarcie Colloquium nastąpiło 28 sierpnia 1645 w Toruniu, a trwało do 21 listopada tego roku. Zjazd miał 36 sesji, z których te główne odbywały się w ratuszu miejskim. Colloquium charitativum nie doprowadziło do zbliżenia stanowisk, ale stało się istotnym czynnikiem w dialogu międzyreligijnym.
Dla uświetnienia zjazdu stworzono Poczet Królów Polskich[2].