Dhaulagiri I | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
8167 m n.p.m. |
Wybitność |
3357 m |
Pierwsze wejście |
13 maja 1960 |
• zimowe |
21 stycznia 1985 |
Położenie na mapie Nepalu | |
28°41′46″N 83°29′43″E/28,696111 83,495278 |
Dhaulagiri lub Dhaulagiri I[1] (sanskryt धौलागिरी ‘Biała Góra’) – szczyt w Himalajach środkowo-zachodnich o wysokości 8167 m, oddzielony od pobliskiej Annapurny głęboko wciętą doliną rzeki Kali Gandaki. Różnica wysokości między szczytem Dhaulagiri a rzeką – około 6 km – jest jedną z największych deniwelacji górskich na świecie[2]. Dhaulagiri jest siódmym co do wysokości ośmiotysięcznikiem. Przez pewien czas, od pomiarów z 1818 r. do połowy XIX w., uważany za najwyższą górę świata.
Próbę wejścia podjęła wyprawa francuska w 1950 roku. W obliczu trudności orientacyjnych spowodowanych brakiem map i nieznajomością terenu Francuzi przenieśli się pod Annapurnę.
8 kwietnia 2009 roku podczas wyjścia aklimatyzacyjnego na Dhaulagiri zginął polski himalaista Piotr Morawski, członek międzynarodowej wyprawy, której celem było wejście nową drogą na Manaslu w Nepalu.
Wokół masywu Dhaulagiri prowadzi trasa trekingowa, uchodząca za jedną z najbardziej wymagających w Himalajach.