Dynastia Qing

Dynastia Qing
Nazwa chińska
Pismo tradycyjne	清朝
Hanyu pinyin	Qīng cháo
Wade-Giles	Ch’ing ch’ao
Jyutping	Cing¹ ciu⁴
Pe̍h-ōe-jī	Chheng tiâu
Nazwa skrócona	清 (Qīng)
Wymowa (IPA)	[tɕʰíŋ ʈʂʰǎu]
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wielki Qing
大清
	1644–1912
	Flaga
	Hymn: Gǒng Jīn'ōu;
Ustrój polityczny	Monarchia absolutna
Stolica	Mukden (1636–1644); Pekin (1644–1912)
Data powstania	1644
Data likwidacji	1912
Władca	Puyi (ostatni)
Populacja; • liczba ludności	; 383 100 000; (1912)
Narody i grupy etniczne	Chińczycy Han, Hmongowie, Mandżurowie, Mongołowie, Tybetańczycy, Ujgurzy, inne
Język urzędowy	mandaryński, mandżurski, tybetański, mongolski
Religia dominująca	Konfucjanizm (oficjalny), buddyzm (chiński, mongolski i tybetański), taoizm, chińska religia ludowa, szamanizm (hmongoski, mandżurski i mongolski), chrześcijaństwo, islam, inne
	Położenie na mapie;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dynastia Qing (chiń. 清朝; pinyin Qīng cháo; Wade-Giles Ch’ing ch’ao), wym. [t ɕ ʰ í ŋ ʈʂ ʰ ǎ u]; mandż. , Daicing gurun), oficjalnie Wielki Qing^[4] – ostatnia dynastia cesarska Chin, nazywana też dynastią mandżurską, panująca w latach 1644–1912. Członkowie dynastii wywodzili się z mandżurskiego klanu Aisin Gioro.

↑ Krótko jako monarchia konstytucyjna po rozpoczęciu rewolucji Xinhai w 1911 r.
↑ Chiny. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-10-18] .
↑ [https://afe.easia.columbia.edu/cosmos/prb/whatis.htm "Living in the Chinese Cosmos: Understanding Religion in Late Imperial China (1644–1911)"
↑ Aby zapoznać się z innymi nazwami, zobacz Nazwy dynastii Qing

[1] Krótko jako monarchia konstytucyjna po rozpoczęciu rewolucji Xinhai w 1911 r.

[2] Chiny. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-10-18] .

[3] [https://afe.easia.columbia.edu/cosmos/prb/whatis.htm "Living in the Chinese Cosmos: Understanding Religion in Late Imperial China (1644–1911)"

[4] Aby zapoznać się z innymi nazwami, zobacz Nazwy dynastii Qing

[1]

[2]

[3]

[4]